objaśnienia w tekście (podpis, legenda)

Podpis i legenda
Podpis to krótki tekst objaśniający, natomiast legenda to dłuższe objaśnienie.*
* Rozgraniczenie na podpis i legendę (J. Felici: Kompletny przewodnik po typografii. Gdańsk, Słowo/Obraz, 2006)

 -> Podpisy składamy tą samą odmianą co tekst główny, legendy zazwyczaj inną. W przypadku, gdy tytuły podrozdziałów składane są krojem bezszeryfowym, wtedy często podpisy i legendy też. W legendach często stosowane jest pismo wąskie. 

 -> Do podpisów i legend stosujemy pismo mniejsze od tekstu głównego (często o jeden stopień), ale większe niż w przypisach.

-> Między podpisem lub legendą a opisywanym obiektem stawiamy odstęp wysokości połowy wiersza lub całego wiersza (min. 1,5 mm). Natomiast między podpisem lub legendą a tekstem głównym pozostawiamy pełny wiersz odstępu.

 -> Na końcu podpisu nie stawiamy kropki.

-> Obiekty umieszczane w tekście (np. ilustracje i tabele) numerujemy, lecz nie jest to konieczne, gdy są one luźno związane z tekstem.

Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

rodzaje spacji

Obraz
Szerokości wymienionych poniże spacji są względne tak jak wartość ema (zależne od stopnia pisma), lecz nazywamy je spacjami o stałej szerokości, gdyż w danym stopniu pisma nie podlegają zmianom. spacja firetowa, firet (M) Spacja o szerokości stopnia pisma (jednego firetu). spacja półfiretowa, półfiret (M/2 ) Spacja o szerokości połowy stopnia pisma (połowy firetu). trzeciak, trzecianka, spacja gruba (M/3) Spacja o szerokości ⅓ firetu. ćwiertak, ćwiertanka, spacja średnia (M/4) Spacja o szerokości ¼ firetu. chuda spacja (M/4, M/5) Spacja, której szerokość standardowo wynosi od ¼ do ½ firetu. Może też posiadać szerokość ⅛ firetu. sześciak (M/6) Spacja o szerokości ½ firetu. cienka spacja (M/6, M/8) W składzie komputerowym często posiada szerokość ½ lub ⅛ firetu. W druku wypukłym była węższa (M/5). spacja włosowa Najcieńsza spacja dostępna w danym kroju. Zwyczajowo 1/24 lub grubość kartki. spacja cyfrowa Spacja o szerokości zbliżonej do szerokości cyfr danego kroju. Wykorzysty...
Czytaj więcej

majuskuły i minuskuły ...oraz kapitaliki

Obraz
Na klasyczny krój pisma łacińskiego składają się majuskuły i minuskuły. MAJUSKUŁY (WERSALIKI) Litery duże alfabetu łacińskiego. Jest to pismo jednakowej wysokości, którego znaki mieszczą się między podstawową linią pisma a linią wersalików. Czasem są nieco niższe niż górne wydłużenie minuskuł aby nie zakłócać jednorodnego wyglądu pisma. ->  Wersaliki mają większe światła wewnętrzne niż odpowiadające im małe litery, dlatego wymagają odpowiednich odstępów (dodatkowe światło 5–10% stopnia pisma). ->  W krojach o delikatnej strukturze i o niewielkiej wysokości minuskuły w towarzystwie małych liter możemy zastosować  kapitaliki . ________________________________________________________________________________________________   minuskuły (tekstowe, podrzędne) Litery małe alfabetu łacińskiego. ________________________________________________________________________________________________   Niektóre fonty zawierają także... kapitaliki (mediuskuły) ...
Czytaj więcej

ustawianie interlinii

Luźno kilka wskazówek: -> Dokładność ustawienia interlinii nie powinna przekraczać pół punktu. -> Interlinię automatyczną, którą ustawiają programy do składu jest większa od wybranego przez nas stopnia pisma o 20%. Standardowe interlinie to: 9/11, 10/12, 11/13, 12/15. -> Odstępy międzywierszowe stawiamy większe niż odstępy międzywyrazowe. -> Elementy wstawione powinny zajmować wielokrotność wartości interlinii bezwzględnej. -> Odstępy międzywierszowe mogą wydawać się niejednolite (zwłaszcza przy dużym stopniu pisma lub małej liczbie wierszy). Zależy to od występowania lub niewystępowania wydłużeń górnych i dolnych. Należy wtedy optycznie dostosować interlinię. -> Wraz ze wzrostem pisma, światło (w tym odstępy międzywierszowe) sprawia wrażenie jakby powiększało się szybciej niż znaki. Trzeba to wziąć pod uwagę przy wyznaczaniu interlinii.
Czytaj więcej