znaki niealfabetyczne

Znaki niealfabetyczne to: znaki przestankowe, znaki diaktryczne (akcenty: akut, grawis, curkumfleks, tylda, ogonek, umlaut i inne), logogramy stosowane w tekstach prawniczych i handlowych oraz symbole matematyczne. Według normy ISO liczba znaków niealfabetycznych w foncie jest trzy razy większa niż liczba znaków alfabetu 👀

-> Znaki niealfabetyczne jakich użyjemy powinny odpowiadać krojowi pisma. Co nie oznacza, że są to zawsze te, które on zawiera. Niektóre bywają zbyt ciemne, zbyt symetryczne, za cienkie, za duże, czy po prostu sztywne i bez wyrazu. A często po prostu niektórych brakuje.

-> Jest kilka znaków, które zazwyczaj są niedopracowane: nawiasy kwadratowe [ ] zbyt ciemne, nawiasy okrądłe ( ) często zbyt symetryczne i cienkie oraz kratka # zwykle za duża, a także gwiazdka *, znak akapitu ¶, oraz paragraf §. Warto na nie zwrócić uwagę.

-> Jeżeli znaki w kroju są nieodpowiednie w niektórych przypadkach można przenieść je z innego kroju. Dobrze zaprojektowane fonty często użyczają znaków innym fontom (jednak nie zawsze się sprawdzają i wtedy można to skorygować). Nawet zwykła kropka może nie pasować do wszystkich krojów. Zwykła kropka... może się wydawać, a kropki mają kształt: elipsy, rombu, kwadratu. Różnią się też grubością czy położeniem. 

-> Niestety domyślne układy klawiatury nie zawierają znaków, których często potrzebujemy jak na przykład: prawidłowe polskie cudzysłowy „ ”, pauza — , półpauza – itp. Rozwiązaniem tego problemu jest stworzenie własnego układu klawiatury.

-> Niezależnie od wszystkiego używamy poprawnych znaków 😍można się w nich zakochać.