inicjał
inicjał opuszczony, obłamany
Inicjał znajdujący się na poziomie linii wiersza któregoś z rzędu, po wcięciu wierszy poprzedzających.
-> Najlepiej w roli inicjału obłamanego sprawdzają się te litery, które najbliżej i najnaturalniej połączą się z głównym tekstem: H, N, M, U, E, F, I, Z. Trudności sprawiają: A, L, B, R, O, D (między nimi a tekstem powstaje przerwa). W przpadku takich inicjałów możemy użyć tekstu oblewającego wokół inicjału, czyli zastosować tzw. inicjał obramowany. Chcąc zredukować odstęp lub umożliwić zastosowanie większego inicjału opuszczonego często korzysta się z wąskiego kroju, często bezszeryfowego.
-> Jedno lub kilka pierwszych wyrazów lub wyrażenie po inicjale możemy złożyć kapitalikami lub odmianą pogrubioną.
-> Istnieją różne zdania na temat tego, czy powinno się pomijać cudzysłów otwierający przed inicjałem.* Jednak lepiej go umieścić ze względu na czytelnika.
* za stawianiem cudzysłowu R. Bringhurst: Elementarz stylu w typografii. Kraków, D2D.PL, 2007), natomiast przeciwko R. Chwałowski: Typografia typowej książki. Gliwice, Helion, 2002).
inicjał podniesiony, włamany
Jest rzadziej stosowany. Znajduje się na poziomie linii pisma pierwszego wiersza. Mimowolnie tworzy duży odstęp pomiędzy akapitami.
-> Inicjały podniesione mogą być wyrównane do lewej, wcięte lub wyśrodkowane. Taki inicjał możemy również wysunąć na lewy margines.
-> Przy stosowaniu liter o wąskich podstawach (P, T, F, Y) powstaje luka. Dobrze jest wtedy kilka pierwszych wyrazów złożyć kapitalikami.
-> W przeciwieństwie do inicjałów opuszczonych, inicjały podniesione często składa się tym samym krojem pisma co następujący po nim tekst. Inicjały te także lepiej znoszą skład pismem o szerokich znakach.
Inicjał znajdujący się na poziomie linii wiersza któregoś z rzędu, po wcięciu wierszy poprzedzających.
-> Najlepiej w roli inicjału obłamanego sprawdzają się te litery, które najbliżej i najnaturalniej połączą się z głównym tekstem: H, N, M, U, E, F, I, Z. Trudności sprawiają: A, L, B, R, O, D (między nimi a tekstem powstaje przerwa). W przpadku takich inicjałów możemy użyć tekstu oblewającego wokół inicjału, czyli zastosować tzw. inicjał obramowany. Chcąc zredukować odstęp lub umożliwić zastosowanie większego inicjału opuszczonego często korzysta się z wąskiego kroju, często bezszeryfowego.
-> Jedno lub kilka pierwszych wyrazów lub wyrażenie po inicjale możemy złożyć kapitalikami lub odmianą pogrubioną.
-> Istnieją różne zdania na temat tego, czy powinno się pomijać cudzysłów otwierający przed inicjałem.* Jednak lepiej go umieścić ze względu na czytelnika.
* za stawianiem cudzysłowu R. Bringhurst: Elementarz stylu w typografii. Kraków, D2D.PL, 2007), natomiast przeciwko R. Chwałowski: Typografia typowej książki. Gliwice, Helion, 2002).
inicjał podniesiony, włamany
Jest rzadziej stosowany. Znajduje się na poziomie linii pisma pierwszego wiersza. Mimowolnie tworzy duży odstęp pomiędzy akapitami.
-> Inicjały podniesione mogą być wyrównane do lewej, wcięte lub wyśrodkowane. Taki inicjał możemy również wysunąć na lewy margines.
-> Przy stosowaniu liter o wąskich podstawach (P, T, F, Y) powstaje luka. Dobrze jest wtedy kilka pierwszych wyrazów złożyć kapitalikami.
-> W przeciwieństwie do inicjałów opuszczonych, inicjały podniesione często składa się tym samym krojem pisma co następujący po nim tekst. Inicjały te także lepiej znoszą skład pismem o szerokich znakach.
Komentarze
Prześlij komentarz