wyśrodkowanie, układ osiowany, centrowany

Układ tekstu posiadający jednakowe odstępy międzywyrazowe posiadający swoją oś w połowie akapitu. Jest dosyć rzadko stosowany, ale czasem są ku temu powody 😉

 -> Wyśrodkowane wiersze zaczynające się lub kończące słabymi graficznie znakami (znakami interpunkcyjnymi, cudzysłowem, myślnikami, wielokropkami, odnośnikami, a także w przypadku liter o ukośnych krawędziach bocznych) zazwyczaj będą wyglądać na przechylone w którąś ze stron. Przesuwamy taki akapit.

-> Umieszczony nad wyśrodkowanym akapitem wycentrowany nagłówek nie zawsze znajdzie się dokładnie nad optycznym środkiem tekstu, zwłaszcza gdy jest złożony kursywą. Należy to skorygować.
-> W tekstach wyśrodkowanych lub w tekstach w układzie chorągiewkowym wyrównanym do prawej trudno jest oznaczyć wcięcie pierwszego wiersza (gubi się ono na tle nierównej krawędzi). Możemy wtedy oznaczyć akapit przez zwiększoną interlinię.

Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

majuskuły i minuskuły ...oraz kapitaliki

Obraz
Na klasyczny krój pisma łacińskiego składają się majuskuły i minuskuły. MAJUSKUŁY (WERSALIKI) Litery duże alfabetu łacińskiego. Jest to pismo jednakowej wysokości, którego znaki mieszczą się między podstawową linią pisma a linią wersalików. Czasem są nieco niższe niż górne wydłużenie minuskuł aby nie zakłócać jednorodnego wyglądu pisma. ->  Wersaliki mają większe światła wewnętrzne niż odpowiadające im małe litery, dlatego wymagają odpowiednich odstępów (dodatkowe światło 5–10% stopnia pisma). ->  W krojach o delikatnej strukturze i o niewielkiej wysokości minuskuły w towarzystwie małych liter możemy zastosować  kapitaliki . ________________________________________________________________________________________________   minuskuły (tekstowe, podrzędne) Litery małe alfabetu łacińskiego. ________________________________________________________________________________________________   Niektóre fonty zawierają także... kapitaliki (mediuskuły) Kapitaliki to pomniejszo
Czytaj więcej

rodzaje spacji

Obraz
Szerokości wymienionych poniże spacji są względne tak jak wartość ema (zależne od stopnia pisma), lecz nazywamy je spacjami o stałej szerokości, gdyż w danym stopniu pisma nie podlegają zmianom. spacja firetowa, firet (M) Spacja o szerokości stopnia pisma (jednego firetu). spacja półfiretowa, półfiret (M/2 ) Spacja o szerokości połowy stopnia pisma (połowy firetu). trzeciak, trzecianka, spacja gruba (M/3) Spacja o szerokości ⅓ firetu. ćwiertak, ćwiertanka, spacja średnia (M/4) Spacja o szerokości ¼ firetu. chuda spacja (M/4, M/5) Spacja, której szerokość standardowo wynosi od ¼ do ½ firetu. Może też posiadać szerokość ⅛ firetu. sześciak (M/6) Spacja o szerokości ½ firetu. cienka spacja (M/6, M/8) W składzie komputerowym często posiada szerokość ½ lub ⅛ firetu. W druku wypukłym była węższa (M/5). spacja włosowa Najcieńsza spacja dostępna w danym kroju. Zwyczajowo 1/24 lub grubość kartki. spacja cyfrowa Spacja o szerokości zbliżonej do szerokości cyfr danego kroju. Wykorzysty
Czytaj więcej

miary względne i bezwzględne

Obraz
miary bezwzględne Do ustalania wymiarów strony oraz elementów na stronie (szerokość kolumny tekstowej, marginesów oraz innych elementów) używamy jednostki pica. Mniejsze odstępy mierzymy w punktach (wcięcia akapitowe, odstępy międzywierszowe, interlinię, wielkość pisma). jednostki względne Nie mają stałych wartości, zależne są od stopnia pisma: em Firet, który jest równy stopniowi pisma (1 em). en Posiada szerokość pół ema. ex Wysokość x (wysokość małej litery bez wydłużeń). Ex to jednostka względna, zależna od wysokości małych liter w danym kroju. Każdy krój ma inny stosunek wysokości dużych liter do małych.
Czytaj więcej