typografia na ekranie
Zasady dotyczące tekstu wydrukowanego na papierze stosujemy także w sytuacji wyświetlania go na ekranie, ale musimy wziąć pod uwagę nowe warunki 😉Mamy do dyspozycji mało pikseli aby odtworzyć kształt znaku. Dodatkowo ok. 3 razy wolniej czytamy tekst z ekranu. W przypadku stron internetowych częściej je przeglądamy w dynamiczny sposób niż czytamy. A biel z ekranu świeci własnym światłem, a nie światłem odbitym, co tworzy większy kontrast między tłem a tekstem.
________________________________________________________________________________________________
krój pisma
Mała ilość pikseli składająca się na znak nie jest w stanie odtworzyć dużej ilości informacji o jego kształcie, więc potrzebne nam są kroje o jak najprostszych kształtach znaków, zwłaszcza przy małych stopniach pisma.
Do wyświetlania wiadomości na ekranie najlepiej nadają się kroje:
– o słabym kontraście
– z dużym oczkiem
– z otwartymi światłami wewnętrznymi
– z wydatnymi zakończeniami
– z szeryfami belkowymi lub bez
________________________________________________________________________________________________
hinting
Fonty zazwyczaj zawierają specjalne instrukcje programowe, zwane hintami, które poprawiają kształt i wyrazistość znaków zbudowanych ze stosunkowo małej liczby pikseli (odpowiadają za sposób przełożenia kształtów opisanych wektorami na piksele). Zmieniają kontury znaków przy średniej i niskiej rozdzielczości, aby maksymalnie zwiększyć ich czytelność.
________________________________________________________________________________________________
antyaliasing
Sprawia, że kontury znaków są łagodniejsze, ale przez to pogarsza ich czytelność.
-> Dobrze jest podnieść próg stopnia pisma, przy którym stosowany będzie antyaliasign, wtedy pismo dziełowe pozostanie ostre, a pismo większych stopni będzie wygładzone 👍
________________________________________________________________________________________________
wyróżnienia w tekście - odmiana gruba
-> Tekstu w internecie nie czytamy linearnie, jest on przez nas szybko przeglądany w poszukiwaniu interesujących fragmentów. Dobrym sposobem na wyróżnienie będzie pogrubianie najważniejszych słów w danym fragmencie. Jednak najmniejszy możliwy przyrost grubości to jedna piksela, czyli o 100%. Pogrubienie znaków (niektórych krojów) złożonych z małej ilości pikseli może spowodować utracenie charakterystycznego dla nich kształtu, ale to tylko pogruszki 👹Pogrubienie będzie zdecydowanie lepsze od kursywy, której pochyłe elementy są trudniejsze do odtworzenia.
________________________________________________________________________________________________
układ tekstu
-> Akapity tekstu na ekrane możemy wyróżniać większą interlinią pomiędzy nimi i bez wcięcia akapitowego, czyli w zupełnie inny sposób niż się przyjęło w składzie „na papierze”.
-> Możemy nieco zwiększyć odstępy międzyliterowe (rozluźnić tracking). Choć niestety spacje międzyliterowe możemy zróżnicować jedynie w przedziałach całych pikseli. Raczej nie stosujemy kerningu (regulowania odległości pomiedzy konkretnymi parami znaków) poza bardzo drażniącymi sytuacjami.
-> W przypadku tekstu na ekranie zmianie ulega „ustalona maksymalna” długość wiersza. Litery wyświetlane na monitorze są zwykle większe niż te drukowane, zwiększa to szerokość wiersza i może przyczynić się do zgubienia w trakcie czytania tzn. linijki. Możemy więc nieznacznie skrócić wiersz.
-> Zalecany jest skład w chorągiewkę.
-> Przypisy, odnośniki i marginalia byłyby źle widoczne. Zastąpione są odnośnikami hipertekstowymi.
________________________________________________________________________________________________
krój pisma
Mała ilość pikseli składająca się na znak nie jest w stanie odtworzyć dużej ilości informacji o jego kształcie, więc potrzebne nam są kroje o jak najprostszych kształtach znaków, zwłaszcza przy małych stopniach pisma.
Do wyświetlania wiadomości na ekranie najlepiej nadają się kroje:
– o słabym kontraście
– z dużym oczkiem
– z otwartymi światłami wewnętrznymi
– z wydatnymi zakończeniami
– z szeryfami belkowymi lub bez
________________________________________________________________________________________________
hinting
Fonty zazwyczaj zawierają specjalne instrukcje programowe, zwane hintami, które poprawiają kształt i wyrazistość znaków zbudowanych ze stosunkowo małej liczby pikseli (odpowiadają za sposób przełożenia kształtów opisanych wektorami na piksele). Zmieniają kontury znaków przy średniej i niskiej rozdzielczości, aby maksymalnie zwiększyć ich czytelność.
________________________________________________________________________________________________
antyaliasing
Sprawia, że kontury znaków są łagodniejsze, ale przez to pogarsza ich czytelność.
-> Dobrze jest podnieść próg stopnia pisma, przy którym stosowany będzie antyaliasign, wtedy pismo dziełowe pozostanie ostre, a pismo większych stopni będzie wygładzone 👍
________________________________________________________________________________________________
wyróżnienia w tekście - odmiana gruba
-> Tekstu w internecie nie czytamy linearnie, jest on przez nas szybko przeglądany w poszukiwaniu interesujących fragmentów. Dobrym sposobem na wyróżnienie będzie pogrubianie najważniejszych słów w danym fragmencie. Jednak najmniejszy możliwy przyrost grubości to jedna piksela, czyli o 100%. Pogrubienie znaków (niektórych krojów) złożonych z małej ilości pikseli może spowodować utracenie charakterystycznego dla nich kształtu, ale to tylko pogruszki 👹Pogrubienie będzie zdecydowanie lepsze od kursywy, której pochyłe elementy są trudniejsze do odtworzenia.
________________________________________________________________________________________________
układ tekstu
-> Akapity tekstu na ekrane możemy wyróżniać większą interlinią pomiędzy nimi i bez wcięcia akapitowego, czyli w zupełnie inny sposób niż się przyjęło w składzie „na papierze”.
-> Możemy nieco zwiększyć odstępy międzyliterowe (rozluźnić tracking). Choć niestety spacje międzyliterowe możemy zróżnicować jedynie w przedziałach całych pikseli. Raczej nie stosujemy kerningu (regulowania odległości pomiedzy konkretnymi parami znaków) poza bardzo drażniącymi sytuacjami.
-> W przypadku tekstu na ekranie zmianie ulega „ustalona maksymalna” długość wiersza. Litery wyświetlane na monitorze są zwykle większe niż te drukowane, zwiększa to szerokość wiersza i może przyczynić się do zgubienia w trakcie czytania tzn. linijki. Możemy więc nieznacznie skrócić wiersz.
-> Zalecany jest skład w chorągiewkę.
-> Przypisy, odnośniki i marginalia byłyby źle widoczne. Zastąpione są odnośnikami hipertekstowymi.
Komentarze
Prześlij komentarz