cudzysłowy
-> Polska Norma (Zasady składania tekstów w języku polskim) zaleca używanie cudzysłowu apostrofowego „ ”, ostrokątnego ›› ‹‹ i definicyjnego w formie ’.
-> Cudzysłowy w języku polskim składamy bez odstępów. Przy zbiegu cudzysłowów pomiędzy nie wstawiamy cienką spację.
-> Znaki interpunkcyjne stawiamy zwykle przed cudzysłowem zamykającym gdy są częścią cytatu, a poza nim, kiedy do cytatu nie należą. Zasada ta nie jest konsekwentnie przestrzegana.
-> Wielokropek stawiamy po cudzysłowie, jeśli cytat został urwany. Jeśli wielokropek jest częścią cytowanego tekstu, cudzysłów umieszczamy po nim. Wielokropek w nawiasie kwadratowym oznacza skrócenie tekstu cytowanego.
-> Cudzysłowy możemy zrównać ze znakami interpunkcyjnymi, kernując. Należy jednak uważać, zwłaszcza w krojach w stopniu dziełowym, gdyż takie połączenia mogą przypominać inne znaki.
-> Stosujemy tylko jeden sposób wyróżniania przytoczeń: w cudzysłowach lub kursywą.
-> Cudzysłowami apostrofowymi „ ” otaczamy dokładne przytoczenia. Odmianą pochyłą możemy wyróżnić przytoczenia pozorne (niedokładne, hipotetyczne), choć dopuszcza się wyróżnianie odmianą pochyłą obu rodzajów przytoczeń. Do oznaczenia objaśnień w przytoczeniach stosujemy nawiasy kwadratowe [ ].
-> Nie nadużywamy cudzysłowów (zwłaszcza z krojami renesansowymi).
________________________________________________________________________________________________
cudzysłów apostrofowy „ ”
[U 101e] i [U 101d]
-> Służy do wyodrębniania (cytaty, tytuły, przytaczane słowa, nazwy własne).
-> W języku polskim z lewej strony stosujemy cudzysłów apostrofowy dolny, a w języku angielskim cudzysłów apostrofowy górny, obrócony o 180°. W niektórych językach (np. czeski i niemiecki) cudzysłów z prawej strony wyrażenia jest obrócony o 180°.
-> Cudzysłowy w języku polskim składamy bez odstępów. Przy zbiegu cudzysłowów pomiędzy nie wstawiamy cienką spację.
-> Znaki interpunkcyjne stawiamy zwykle przed cudzysłowem zamykającym gdy są częścią cytatu, a poza nim, kiedy do cytatu nie należą. Zasada ta nie jest konsekwentnie przestrzegana.
-> Wielokropek stawiamy po cudzysłowie, jeśli cytat został urwany. Jeśli wielokropek jest częścią cytowanego tekstu, cudzysłów umieszczamy po nim. Wielokropek w nawiasie kwadratowym oznacza skrócenie tekstu cytowanego.
-> Cudzysłowy możemy zrównać ze znakami interpunkcyjnymi, kernując. Należy jednak uważać, zwłaszcza w krojach w stopniu dziełowym, gdyż takie połączenia mogą przypominać inne znaki.
-> Stosujemy tylko jeden sposób wyróżniania przytoczeń: w cudzysłowach lub kursywą.
-> Cudzysłowami apostrofowymi „ ” otaczamy dokładne przytoczenia. Odmianą pochyłą możemy wyróżnić przytoczenia pozorne (niedokładne, hipotetyczne), choć dopuszcza się wyróżnianie odmianą pochyłą obu rodzajów przytoczeń. Do oznaczenia objaśnień w przytoczeniach stosujemy nawiasy kwadratowe [ ].
-> Nie nadużywamy cudzysłowów (zwłaszcza z krojami renesansowymi).
________________________________________________________________________________________________
cudzysłów apostrofowy „ ”
[U 101e] i [U 101d]
-> Służy do wyodrębniania (cytaty, tytuły, przytaczane słowa, nazwy własne).
-> W języku polskim z lewej strony stosujemy cudzysłów apostrofowy dolny, a w języku angielskim cudzysłów apostrofowy górny, obrócony o 180°. W niektórych językach (np. czeski i niemiecki) cudzysłów z prawej strony wyrażenia jest obrócony o 180°.
________________________________________________________________________________________________
cudzysłów przecinkowy ‚ ’
[U 201a] i [U 2019]
-> Możemy go używać jako cudzysłowu drugiego stopnia, cudzysłowu w tekście już objętym cudzysłowem (w tradycji brytyjskiej używamy ich na odwrót).
-> Mógłby stanowić odmianę cudzysłowu definicyjnego.
________________________________________________________________________________________________
cudzysłów definicyjny ‘ ’
[U 2018] i [U 2019]
-> Wydziela słowa cytowane i oznacza specyficzne użycie wyrazów i wyrażeń. Występuje głównie w publikacjach naukowych.
________________________________________________________________________________________________
pseudocudzysłów " "
[U 0022]
Pozostałość po znakach z klawiatury maszyny do pisania. Pseudocudzysłów wciąż zajmuje miejsce w foncie.
________________________________________________________________________________________________
cudzysłów ostrokątny ‹‹ ›› ‹ › ›› ‹‹ › ‹
Podwójny [U 00AB], [U 00AB] i pojedynczy [U 2039], [U 203a]
Nie należy go mylić ze znakiem mniejszości i większości.
-> Jest stosowany głównie w Europie. Cudzysłów ostrokątny stosuje się z łaciną, cyrylicą i greką w Europie, Azji i Afryce. W języku francuskim i włoskim prawie zawsze zwrócony na zewnątrz ‹‹ ›› i ‹ › a w niemieckim głównie skierowany do środka ›› ‹‹ i › ‹
-> W języku polskim stosujemy głównie cudzysłów podwójny:
›› ‹‹ do tworzenia specjalnych wyróżnień oraz gdy cudzysłów występuje w cudzysłowie (cudzysłowy drugiego stopnia) lub jako cudzysłowy podstawowe (w zastępstwie cudzysłowów apostrofowych)
‹‹ ›› do wyodrębniania znaczeń w pracach naukowych i słownikach oraz do wyodrębniania partii dialogowych i przytoczeń (głównie w utworach poetyckich).
cudzysłów przecinkowy ‚ ’
[U 201a] i [U 2019]
-> Możemy go używać jako cudzysłowu drugiego stopnia, cudzysłowu w tekście już objętym cudzysłowem (w tradycji brytyjskiej używamy ich na odwrót).
-> Mógłby stanowić odmianę cudzysłowu definicyjnego.
________________________________________________________________________________________________
cudzysłów definicyjny ‘ ’
[U 2018] i [U 2019]
-> Wydziela słowa cytowane i oznacza specyficzne użycie wyrazów i wyrażeń. Występuje głównie w publikacjach naukowych.
________________________________________________________________________________________________
pseudocudzysłów " "
[U 0022]
Pozostałość po znakach z klawiatury maszyny do pisania. Pseudocudzysłów wciąż zajmuje miejsce w foncie.
________________________________________________________________________________________________
cudzysłów ostrokątny ‹‹ ›› ‹ › ›› ‹‹ › ‹
Podwójny [U 00AB], [U 00AB] i pojedynczy [U 2039], [U 203a]
Nie należy go mylić ze znakiem mniejszości i większości.
-> Jest stosowany głównie w Europie. Cudzysłów ostrokątny stosuje się z łaciną, cyrylicą i greką w Europie, Azji i Afryce. W języku francuskim i włoskim prawie zawsze zwrócony na zewnątrz ‹‹ ›› i ‹ › a w niemieckim głównie skierowany do środka ›› ‹‹ i › ‹
-> W języku polskim stosujemy głównie cudzysłów podwójny:
›› ‹‹ do tworzenia specjalnych wyróżnień oraz gdy cudzysłów występuje w cudzysłowie (cudzysłowy drugiego stopnia) lub jako cudzysłowy podstawowe (w zastępstwie cudzysłowów apostrofowych)
‹‹ ›› do wyodrębniania znaczeń w pracach naukowych i słownikach oraz do wyodrębniania partii dialogowych i przytoczeń (głównie w utworach poetyckich).
Komentarze
Prześlij komentarz